-
1 rogaty
adj* * *a.1. (= mający rogi) horned; ( o jeleniu) antlered; ( o czapce) horned; diabeł rogaty the devil himself.2. pot. (= zdradzany przez żonę) deceived; rogaty mąż cuckold.3. (= krnąbrny) defiant, stubborn.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rogaty
-
2 ryczeć
impf ⇒ ryknąć* * *( o lwie) to roar; ( o ośle) to bray; ( o byku) to bellow; ( o krowie) to moo; (o syrenie, radiu) to blare; ( wrzeszczeć) to yell; (pot: płakać) to blubber* * *ipf.- ę -ysz1. (= wydawać ryk) (t. o falach, tłumie, maszynach, pojazdach) roar; (zwł. o byku) bellow; ( o krowie) low; myśl. ( o jeleniu w okresie rui) bell; ( o ośle) bray; (= wrzeszczeć, zawodzić) bawl, yell; ryczeć jak lew roar like a lion; ryczeć ze śmiechu/z bólu/z wściekłości roar with laughter/pain/rage; ryczące czterdziestki żegl. the roaring forties.2. pot. (= płakać głośno) howl; przestań ryczeć stop howling.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ryczeć
-
3 bek|nąć2
pf — bek|ać impf (beknęła, beknęli — bekam) Ⅰ vi pot. (czkać) to burp pot.- beknął na głos he burped out loud- głośno mi się beknęło I burped loudly a. noisily- nosić niemowlę, aż mu się beknie to carry a baby around to burp him/herⅡ bekać się impf Myślis. (o jeleniu) to rutThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bek|nąć2
См. также в других словарях:
bekać — ndk I, bekaćam, bekaćasz, bekaćają, bekaćaj beknąć dk Va, bekaćnę, bekaćniesz, bekaćnij, bekaćnął, bekaćnęła, bekaćnęli, posp. «czkać» bekać się łow. tylko ndk «o niektórych zwierzętach, np. danielu, jeleniu: przejawiać popęd płciowy» … Słownik języka polskiego
koronny — koronnynni 1. hist. «należący do państwa, do króla; państwowy, królewski» ∆ Dobra koronne «w dawnej Polsce: część dóbr państwowych należąca wyłącznie do króla; królewszczyzna» ∆ Insygnia, klejnoty koronne «insygnia, klejnoty będące oznaką władzy… … Słownik języka polskiego
ryczeć — ndk VIIb, ryczećczę, ryczećczysz, rycz, ryczećczał, ryczećczeli ryknąć dk Va, ryczećnę, ryczećniesz, ryczećnij, ryczećnął, ryczećnęła, ryczećnęli, ryczećnąwszy 1. «o niektórych dzikich zwierzętach, np. jeleniu, lwie, niedźwiedziu i o bydle… … Słownik języka polskiego
stękać — ndk I, stękaćam, stękaćasz, stękaćają, stękaćaj, stękaćał stęknąć dk Va, stękaćnę, stękaćniesz, stękaćnij, stękaćnął, stękaćnęła, stękaćnęli, stękaćnąwszy 1. «wydawać ciężkie, głośne westchnienia» Stękać z bólu. Stęknąć z wysiłku. 2. tylko ndk… … Słownik języka polskiego